انواع روش‌های عایق بندی دیوارهای جانبی ساختمان

یکی از مهمترین جداره‌ها برای انتقال حرارت، رطوبت و صوت به داخل ساختمان، دیوار جانبی است. از همین رو بسیاری از مهندسان در زمان ساخت بنا نسبت به عایق بندی دیوار جانبی اقدام می‌کنند. برخی مناطق کشور نیز به دلیل داشتن آب‌وهوای سرد و مرطوب نیاز مبرمی به عایق‌بندی جداره‌های جانبی دارند. در این مطلب قصد داریم اهمیت این نوع عایق‌کاری را بررسی کرده و سپس مصالح مناسب برای آن را معرفی کنیم. برای خرید انواع عایق های ساختمانی می توانید به فروشگاه بازار عایق سر بزنید.

عایق‌بندی چیست و چه کاربردی دارد؟

هر جسم یا ماده‌ای که بتواند مانع از عبور جرم و انرژی شود، عایق محسوب خواهد شد. در صنعت ساختمان‌سازی از عایق‌ها برای پوشش کف، بام، دیواره‌ها و دریچه‌ها استفاده می‌شود. عایق‌های ساختمانی کاربردها و انواع متفاوتی دارند. به طور کل عایق‌ها برای چهار منظور استفاده می‌شود:

•         کاهش آلودگی صوتی
•         کاهش اتلاف انرژی
•         افزایش دوام سازه
•         حفاظت از ساختمان در برابر آتش
•         ایجاد تعادل گرمایی و سرمایی

گستردگی و جنس عایق‌ها

امروزه گستردگی و تنوع عایق‌ها بسیار افزایش پیدا کرده است. مواد به کار رفته برای عایق بندی دیوار جانبی با دیوارهای داخلی ساختمان متفاوت است. عایق‌های به کار رفته در کف و پشت‌بام بنا نیز ممکن است تفاوت‌هایی داشته باشند. بنابراین روزبه‌روز این صنعت به سمت تخصصی شدن پیش می‌رود.

عایق‌ها از نظر جنس به دو نوع کلی تقسیم‌بندی‌ می‌شوند. نوع اول عایق پلیمری و مواد مصنوعی است و نوع دوم عایق معدنی و مواد طبیعی است. برای عایق بندی دیوار جانبی می‌توان از هر دو نوع عایق استفاده کرد. در انتخاب جنس عایق باید به تغییرات دمایی محیط، رطوبت منطقه و شدت سرما یا گرما دقت داشت.

اهمیت عایق بندی دیوار جانبی

دیوارهای جانبی نقش بیشتری در انتقال حرارت بین فضای داخلی و محیط اطراف ساختمان دارند. به همین منظور عایقی که برای این دیوارها به کار می‌رود معمولا جنس و مقاومت بهتری دارد. حتی مصالح به کار گرفته شده در دیوارهای جانبی باید استحکام بیشتری نسبت به دیوارهای داخلی داشته باشند. اگر به روند ساخت یک بنا دقت کرده باشید، قطر دیوارهای جانبی از دیوارهای داخلی بیشتر است. دلیل این موضوع استفاده از مصالح مستحکم‌تر و عایق‌های مقاوم‌تر است.

از طرفی دیوارهای جانبی ممکن است عاملی برای انتقال رطوبت باشند. به همین دلیل برخی از سازندگان دیوارهای کناری ساختمان را ایزوگام می‌کنند. عایق بندی دیوار جانبی به کمک ایزوگام از ورود رطوبت به داخل دیوار، سرد شدن دیوارها و در نهایت کاهش دمای فضای ساختمان جلوگیری می‌کنند. در حقیقت ایزوگام‌ها با مقاومت در برابر رطوبت، هم از خرابی‌های ناشی از مرطوب شدن مصالح جلوگیری کرده و هم مانعی برای کاهش دمای فضای ساختمان می‌شوند.

آیا ایزوگام تنها گزینه برای عایق بندی دیوار جانبی است؟

ایزوگام‌ کردن دیوارهای باران‌گیر در شمال کشور بسیار رایج است. گرچه امروزه در اکثر مناطق ایران عایق بندی دیوار جانبی با ایزوگام دیده می‌شوند، اما برای مناطق شمالی و پر بارش این موضوع یک الزام محسوب می‌شود. به جز ایزوگام، مواد مختلفی برای عایق بندی دیوار جانبی در بازار موجود است که از مهمترین و اثرگذارترین آن‌ها می‌توان به مواد نانو اشاره کرد. این مواد که در چند سال گذشته وارد بازار ایران شده است ضریب انتقال حرارت پایین‌تری نسبت به عایق‌های سنتی دارد و استفاده و اجرای آن نیز راحت‌تر است.

عایق بندی دیوار جانبی در زیرزمین

برخی از ساختمان‌ها که دارای زیر‌زمین هستند، از قیرگونی برای عایق بندی دیوار جانبی استفاده می‌کنند. اگر زمین اطراف رطوبت بالایی داشته باشد یا به هر دلیلی در معرض آب قرار بگیرد، باید دیوارهای اطراف عایق‌بندی شود تا از خرابی زیرزمین و به تبع آن ساختمان جلوگیری شود. همچنین در صورتی که زمین زیردست دارای رطوبت بالایی باشد، ممکن است آب به آرامی به درون ساختمان و دیواره‌ها نفوذ کرده و استحکام مصالح را از بین ببرد. به همین دلیل بهتر است قیرگونی یا سایر عایق‌کاری‌ها از بالا به پایین صورت گیرد و لایه‌های گونی یا عایق‌های صنعتی رو هم قرار بگیرند.

عایق بندی دیوار جانبی در ساختمان‌های سازه برشی

برخی از ساختمان‌ها به صورت سازه برشی طراحی شده‌اند. در این بنا یک دیوار بتنی وجود دارد که ضخامت بیشتری نسبت به سایر دیوارهای جانبی دارد. برای عایق بندی دیوار جانبی بتنی از موم پلیمر استفاده می‌شود. موم پلیمر به خوبی می‌تواند تمام درزهای بتن را پر کند.

در نهایت باید اشاره کرد برخی از عایق‌های دیوار جانبی می‌توانند در برابر انتقال صوت به داخل ساختمان نیز مقاومت کنند. گرچه بدین منظور باید از مصالحی آکوستیک مثل یونولیت در داخل دیوار استفاده کرد اما برخی‌ از عایق‌های جدید می‌توانند به کاهش انتقال سروصدا کمک کنند.

چه مصالحی برای عایق بندی دیوار جانبی مناسب است؟

در گذشته قیرگونی و ایزوگام دو گزینه اول برای عایق بندی دیوار جانبی محسوب می‌شدند اما امروزه با پیدایش عایق‌های شیمیایی، مواد پلیمری و نانو بسیاری از ساختمان‌سازان به سراغ محصولات جدیدتر با عملکرد بهتر می‌روند. عایق بندی دیوار جانبی می‌تواند تا ۶۰ درصد مصرف انرژی را کاهش دهد و از انتقال حرارت جلوگیری کند. به همین دلیل نباید به این موضوع به عنوان یک هزینه اضافی نگاه کرد. به علاوه در صورت ورود رطوبت به داخل ساختمان و دیوارها، احتمال ایجاد خسارت‌های سنگین بسیار زیاد است.

در زمان انتخاب مصالح مناسب علاوه بر هزینه باید به ضریب هدایت حرارتی، میزان حساسیت عایق به رطوبت، مقاومت فشاری، سهولت نصب و اجرا، سهولت تعویض، دوام، اشتعال‌پذیری و مقاومت در برابر عوامل مخربی مثل قارچ و باکتری توجه کرد. بسیاری از عایق‌های معدنی با وجود ضریب انتقال حرارت پایین، مقاومت خوبی در برابر رطوبت ندارند و نمی‌توانند گزینه مناسبی برای عایق بندی دیوار جانبی باشند.

جمع‌بندی

با استفاده از عایق بندی دیوار جانبی می‌توان تا ۶۰ درصد مصرف انرژی را کاهش داد. حجم زیادی از انرژی حرارتی ساختمان از طریق دیوارهای جانبی به بیرون منتقل می‌شوند. همچنین به کمک عایق بندی دیوار جانبی می‌توان از نفوذ رطوبت به داخلی دیواره‌ها و خرابی مصالح جلوگیری کرد. امروزه سازمان‌های نظارتی و نهادهای مرتبط با امور ساخت‌وساز قوانین مختلفی بدین منظور تصویب کرده‌اند.

باید دقت داشت که در زمان انتخاب مصالح نباید صرفا به هزینه کار توجه کرد و مواردی همچون ضریب انتقال حرارت، مقاومت در برابر رطوبت و سهولت اجرا نیز مد نظر قرار بگیرد. عایق‌ها سپری برای محافظت از ساختمان در برابر سرما و رطوبت هستند؛ پس باید انتخاب و اجرای آن‌ها را جدی بگیریم.